Η Δύση έχει ήδη καταπατήσει τις περισσότερες από τις «κόκκινες γραμμές» που η ίδια έχει θέσει όσον αφορά την ουκρανική κρίση.

Δεν είναι μόνο ότι στέλνει όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό που είχε δεσμευτεί ότι δεν θα έδινε στο Κίεβο, είναι και ότι επιτρέπει στους Ουκρανούς να τα χρησιμοποιήσουν στο πλαίσιο του δικαιώματος της αυτοάμυνας κατά στόχων στη Ρωσία.

Αν και είχε πει πως δεν θα έστελνε ποτέ στρατιώτες της στο έδαφος της Ουκρανίας, η Γαλλία αναμένεται να ανακοινώσει και επίσημα την παρουσία Γάλλων στρατιωτών ως εκπαιδευτών στην Ουκρανία.

Από την πλευρά τους οι Ρώσοι προειδοποιούν και απειλούν καθημερινά τη Δύση πως εάν χρειαστεί, θα απαντήσουν με ασύμμετρο χτύπημα στην Ουκρανία ενώ επισημαίνουν σε όλους τους τόνους πως η χρήση πυρηνικών όπλων… δεν είναι μπλόφα.

Και αν κανείς εκτιμήσει ότι όλα αυτά απλά εντάσσονται στο πλαίσιο ενός «ψυχολογικού πολέμου» για τη διαμόρφωση της δυναμικής και των ισορροπιών, αναλυτές επικαλούνται κάποια «σημάδια» που θέτουν το εξής ερώτημα: «Μήπως πρέπει να ετοιμαζόμαστε για το αδιανόητο;».

Ένα από αυτά τα «σημάδια» είναι η επίθεση των Ουκρανών σε ένα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης στην περιοχή του Orenburg, κοντά στο Orsk που βρίσκεται περίπου 1.500 χιλιόμετρα μακριά από τα ουκρανικά σύνορα.

Αν λάβει κανείς υπόψη του, ότι το ραντάρ αυτό ούτε καν «κοίταζε» προς την Ουκρανία, θα μπορούσε κανείς να εκτιμήσει ότι ήταν μια επίθεση…τρέλας…

Ή κάτι πολύ πιο σοβαρό.

Διότι τα πλήγματα σε αυτά τα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης μόνο δύο σκοπούς μπορεί να εξυπηρετήσουν:

– Είτε η ηγεσία της Ουκρανίας προσπαθεί απεγνωσμένα να δεσμεύσει πλήρως το ΝΑΤΟ στον πόλεμο

– Είτε τα χτυπήματα αυτά είναι προετοιμασία για πυρηνική επίθεση των ΗΠΑ στη Ρωσία.

Και όσο και αν το τελευταίο αποτελεί μια ξεκάθαρη εικασία, είναι ένα από τα δύο κίνητρα που κρύβεται πίσω από αυτές τις επιθέσεις ενώ από τη στιγμή που υπάρχει, δεν μπορεί να αποκλειστεί… ως πιθανότητα.

Επιπλέον, και σύμφωνα με το Κρεμλίνο, οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία θα αναπτύξουν ένα επίγειο πυραυλικό σύστημα ενδιάμεσου και μικρού βεληνεκούς στην Ουκρανία.

Αυτά τα συστήματα ήταν απαγορευμένα από τη Συνθήκη INF (Intermediate – Range Nuclear Forces) από την οποία ο πρόεδρος Trump απέσυρε τις ΗΠΑ τον Φεβρουάριο του 2019, επικαλούμενος τη μη συμμόρφωση της Ρωσίας και τους πυραύλους που αναπτύχθηκαν από την Κίνα.

Αυτά τα πυραυλικά συστήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να χτυπήσουν βαθιά στη Ρωσία.

Ο κίνδυνος είναι ότι, εάν η Ουκρανία συνεχίσει να στοχεύει το ρωσικό σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης, κάποια στιγμή το Κρεμλίνο θα αναγκαστεί απλώς να δράσει, γιατί αυτό θα υπονόμευε σοβαρά την πυρηνική αποτροπή της Ρωσίας.

Η πυρηνική αποτροπή λειτουργεί σε τρεις διαστάσεις: σε χρόνο, απόσταση και υψόμετρο, εκτός από το πραγματικό οπλοστάσιο των πυρηνικών όπλων.

Ο χρόνος και η απόσταση είναι ζωτικής σημασίας για την απόκριση (αποτελεσματικά αντίποινα) και το ύψος όπου πετούν οι πύραυλοι, είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία αντιπυραυλικών και άλλων αμυντικών συστημάτων.

Αυτά τα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης – πάνω από τον ορίζοντα – είναι ζωτικής σημασίας και για τις τρεις διαστάσεις, καθώς οι έγκαιρες προειδοποιήσεις δίνουν στις αρχές χρόνο, απόσταση και ύψος για να αντιδράσουν και να λάβουν αμυντικά μέτρα.

Εάν εκλείψει ή παρεμποδιστεί σοβαρά η ικανότητά τους να ανιχνεύσουν διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBM) που πλησιάζουν, η σύγχρονη πυρηνική αποτροπή απλώς αποτυγχάνει.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Κρεμλίνο θα αναγκαζόταν να αντιδράσει εάν το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης της Ρωσίας διακυβευόταν από ένα ξένο μέρος (Ουκρανία/ΝΑΤΟ).

Αυτό ισχύει επίσης για τις ΗΠΑ και όλες τις άλλες πυρηνικές δυνάμεις.

Όλοι τελικά θα αναγκάζονταν να αντιδράσουν κάτω από μια τέτοια απειλή.

Υπάρχουν φυσικά και άλλες επιλογές εκτός από απλά ένα πυρηνικό χτύπημα για το Κρεμλίνο, αλλά όλες θα πρέπει να είναι πολύ σημαντικές, καθώς κάτι τέτοιο θα αναζωπύρωνε περαιτέρω τη σύγκρουση.

Εάν το Κρεμλίνο επέλεγε να πραγματοποιήσει ένα πυρηνικό χτύπημα, πιθανότατα θα χρησιμοποιούσε ένα τακτικό πυρηνικό όπλο, το οποίο είναι μικρότερο από ένα στρατηγικό πυρηνικό όπλο (π.χ. ένα ICBM) και θα χτυπούσε έναν στρατιωτικό στόχο, όπως μια αεροπορική βάση.

Αν και οι περισσότεροι αναλυτές αποτιμούν ως εξαιρετικά χαμηλό τον κίνδυνο χρήσης πυρηνικών όπλων τόσο από την πλευρά της Ρωσίας όσο και της Δύσης, επισημαίνεται πως εάν συνεχιστούν οι επιθέσεις κατά των ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης της Ρωσίας, ο κίνδυνος αυτός θα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.

Από την πλευρά της η Helga Zepp-LaRouche, ιδρυτής του Ινστιτούτου Schiller υποστηρίζει ότι αυτή τη στιγμή «ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι το δυτικό κατεστημένο έχει πείσει τον εαυτό του ότι η Ρωσία μπλοφάρει».

Όπως λέει, η έγκριση της χρήσης των δυτικών όπλων για επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος, απειλεί να κλιμακώσει τη σύγκρουση, η οποία θα μπορούσε να αποκτήσει παγκόσμιες διαστάσεις.

Σχολιάζοντας την άρση της απαγόρευσης από την κυβέρνηση του προέδρου Biden για τη χρήση αμερικανικών όπλων για βαθιά «χτυπήματα» στο ρωσικό έδαφος, η Helga Zepp-LaRouche αναρωτήθηκε εάν «αυτό σημαίνει ότι ο Biden δεν επιδιώκει πλέον να αποφύγει έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο».

Μάλιστα η η Helga Zepp-LaRouche σχολιάζοντας την απόφαση της Γερμανίας να επιτρέψει και αυτό τη χρήση γερμανικών όπλων κατά της Ρωσίας, υποστήριξε πως πρόκειται για μια ακόμα «επαίσχυντη συνθηκολόγηση του Βερολίνου υπό την αμερικανική πίεση».

«Η Ρωσία προειδοποίησε για μια ασύμμετρη απάντηση σε αυτή την κλιμάκωση.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι το δυτικό κατεστημένο έχει πείσει τον εαυτό του ότι η Ρωσία μπλοφάρει…

Εάν δεν σταματήσει η πορεία σε αυτό το μονοπάτι, τότε ο Αρμαγεδδώνας θα έρθει σύντομα.

Ο συναγερμός πρέπει να χτυπήσει δυνατά και να τον ακούσουν όλοι» τονίζει η Helga Zepp-LaRouche.

Υπενθυμίζεται πως πρόσφατα ο Ούγγρος πρωθυπουργός, Victor Orban είχε υποστηρίξει πως η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ προετοιμάζονται για έναν πόλεμο με τη Ρωσία…