Με τις συνεχείς ήττες στο πεδίο της μάχης και τη ρωσική προέλαση σε όλες τις κατευθύνσεις και κυρίως στο Kharkiv αποδεικνύεται ότι οι ουκρανικές επιθέσεις στο Belgorod και άλλες ρωσικές πόλεις δεν είναι μία υπερβολή ενός κράτους – τρομοκράτη.

Αποδεικνύεται ότι πρόκειται για μία στρατηγική που εκπονήθηκε από τις ΗΠΑ ως απάντηση στις στρατιωτικές επιτυχίες της Ρωσίας.

Επισήμως οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δηλώνουν ότι δεν υποστηρίζουν τις ουκρανικές επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος.

Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Lloyd Austin αποδοκίμασε την πρόταση μιας ομάδας Αμερικανών βουλευτών να επιτραπεί επίσημα στους Ουκρανούς να επιτίθενται σε ρωσικές πόλεις με δυτικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς.

Το κατεστημένο των ΗΠΑ πίσω από τις ουκρανικές επιθέσεις σε ρωσικό έδαφος

Όμως όλα δείχνουν ότι οι Αμερικανοί βουλευτές δεν ανέλαβαν την πρωτοβουλία τους μόνοι τους, παρατηρεί σε άρθρο της στο Ria Novosti η αναλύτρια Victoria Nikiforova.

Τις τελευταίες ημέρες, ένα σημαντικό μέρος του αμερικανικού κατεστημένου -τόσο στρατιωτικοί όσο και διπλωμάτες- προωθεί μια νέα αντίληψη για την ουκρανική επιθετικότητα.

Ένα άρθρο των στρατιωτικών αναλυτών Steve Cohen και Gian Gentile εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα του αμερικανικού περιοδικού Foreign Policy και αναδημοσιεύτηκε αμέσως στο RAND, που απηχεί τις θέσεις του αμερικανικού Πενταγώνου.

Οι συγγραφείς του άρθρου κατανοούν ξεκάθαρα ότι το Κίεβο δεν μπορεί να κερδίσει στο πεδίο της μάχης χρησιμοποιώντας συμβατικά μέσα.

«Η Ουκρανία αιμορραγεί», παραδέχονται.

Σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, Αμερικανοί ειδικοί συνιστούν στο καθεστώς του Κιέβου να χτυπήσει «όχι με βέλη, αλλά με τοξότες», δηλαδή να βομβαρδίσει ρωσικά αεροδρόμια, αεροσκάφη, στρατιωτικές βάσεις, πολεμικά πλοία και εκτοξευτές πυραύλων.

Ένας άλλος στόχος για τους Ουκρανούς θα πρέπει να είναι οι ρωσικοί σιδηρόδρομοι – οι επιθέσεις εναντίον τους θα πρέπει να σπάσουν ολόκληρη την επιμελητεία του ρωσικού στρατού.

Επίσης στη λίστα των στόχων είναι τα διυλιστήρια πετρελαίου, τα εργοστάσια όπλων και, γενικά οι σημαντικές υποδομές.

Εξάλλου, οι Αμερικανοί προτρέπουν με κυνικό τρόπο τους Ουκρανούς να μην φοβούνται τις απώλειες και να αντεπιτίθενται ενεργά.

Ένα άλλο σχέδιο για τη νίκη της Ουκρανίας εμφανίστηκε στις σελίδες του Foreign Affairs.

Και συνοψίζεται επίσης στην ανάγκη να αυξηθούν οι επιθέσεις με drones βαθιά στο ρωσικό έδαφος.

Επίσης να ενταθούν οι επιδρομές σε αεροπορικές βάσεις και κέντρα διοίκησης.

«Εδώ θα πρέπει να βοηθήσουν τα F-16 και τα ATACMS ενώ εκατοντάδες χιλιάδες drones καλούνται να παίξουν τον κύριο ρόλο» επισημαίνει το Foreign Affairs που καλεί τη Δύση να επενδύσει στη μαζική παραγωγή UAV.

Όλα αυτά υποστηρίζονται από έναν εξέχοντα Αμερικανό νεοσυντηρητικό και πρώην αξιωματούχο του State Department Elliot Cohen, τον οποίο η Nikiforova χαρακτηρίζει ένα «άθλιο γεράκι» που πρέπει να πληρώσει.

Δεν είναι τυχαίο ότι και ένας άλλο σημαντικός Αμερικανός διπλωμάτης ο Richard Haas κινείται στο ίδιο μήκος κύματος.

Στο πεδίο της μάχης, η Ουκρανία δεν έχει καμία πιθανότητα εναντίον των Ρώσων, επομένως η αντεπίθεση θα πρέπει να αναβληθεί για το απώτερο μέλλον και τώρα οι Ουκρανοί να γυρίσουν στην άμυνα, σημειώνει ο Haas.

Προτρέπει ωστόσο με τη βοήθεια πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς που παρέχονται από τη Δύση και τα έτοιμα προς παράδοση F-16 να χτυπηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι στόχοι στο έδαφος της Ρωσίας.

«Η Ρωσία πρέπει να νιώσει το τίμημα για τον πόλεμο», δηλώνει ο Haas.

Ταυτόχρονα, προτείνει να ασκηθεί πίεση στη Μόσχα, παραπλανώντας την σε μια προσωρινή «εκεχειρία».

Η κάλπικη εκεχειρία

Ο συγγραφέας δεν σκέφτεται καν να κρύψει ότι η εκεχειρία θα είναι καθαρά ψεύτικη και θα χρησιμοποιηθεί μόνο για να αντλήσει όπλα για την Ουκρανία.

Θα είναι μία παγίδα τύπου Minsk.

Ωστόσο, εάν ο Putin αρνηθεί αυτή την ιδέα, οι συνάδελφοι του Haas θα προσπαθήσουν να τον παρουσιάσουν ως «επιθετικό ηγέτη».

Γενικά, ανεξάρτητα από το τι λέει ο Lloyd Austin, πολλοί εκπρόσωποι της αμερικανικής ελίτ πιστεύουν ότι είναι πολύ νωρίς για να εγκαταλειφθεί η Ουκρανία.

Χρειάζεται απλώς να αλλάξει η προσέγγιση – να δοθεί το πράσινο φως στο Κίεβο για μαζικά χτυπήματα σε ρωσικό έδαφος, καθιστώντας το κόστος του πολέμου δυσβάσταχτο για τη Μόσχα.

Είναι σαφές ότι ο βομβαρδισμός ειρηνικών πόλεων, λιμανιών και σιδηροδρόμων είναι καθαρά διεθνής τρομοκρατία, τονίζει η Nikiforova.

Ως εκ τούτου, σε αυτήν την κατάσταση, είναι πιο κερδοφόρο για τους Αμερικανούς να προσποιούνται στην παγκόσμια κοινή γνώμη ότι καταδικάζουν τις ενέργειες αυτές αλλά υπογείως να ωθούν το ουκρανικό καθεστώς σε τέτοιες τακτικές.

Μέρος του σχεδίου είναι και ο στόχος να πειστούν οι περισσότερες χώρες του κόσμου με κάποιο τρόπο, έστω και απρόθυμα, να καταδικάσουν τη Ρωσία.

Για το σκοπό αυτό προγραμματίζεται η ελβετική διάσκεψη ειρήνης (15 -16/6/2024).

Στόχος αυτής της πίεσης είναι η σύναψη εκεχειρίας με τους πιο δυσμενείς όρους για τη Ρωσία.

Η βασική αδυναμία του αμερικανικού σχεδίου έγκειται στο γεγονός ότι τα περισσότερα ουκρανικά drones είτε θα χαθούν στις τεράστιες ρωσικές εκτάσεις, είτε θα καταρριφθούν, όπως συμβαίνει στο Belgorod.

Και οι εν λόγω τρομοκρατικές επιθέσεις θα προκαλέσουν την ακαριαία οργή του ρωσικού στρατού στο μέτωπο των επιχειρήσεων και θα επιτείνουν το δράμα για τον ουκρανικό πληθυσμό.

Στο επικοινωνιακό πεδίο ήδη καλλιεργείται το έδαφος για την προώθηση της δυτικής εμπνεύσεως κατάπαυσης πυρός με δημοσιεύματα τύπου Reuters.