Η ισχυρή παρουσία των Ναϊτών στην Αγία Γη θα ήταν κρίσιμης σημασίας σε πολυάριθμες μάχες κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών, και το τάγμα άφησε διαρκή ίχνη στη Μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το Chastel Blanc, ένα τραχύ οχυρό στη Συρία, και το γραφικό φρούριο Château Pèlerin στο Ισραήλ. Αλλά, ενώ ο αρχικός σκοπός και η αιτία ύπαρξης των Ναϊτών ήταν η ενίσχυση της χριστιανικής παρουσίας στην Ανατολή, η μεγαλύτερη και διαρκέστερη επιρροή τους ήταν στην Ευρώπη.
Αυτό συμβαίνει γιατί η οργάνωση πέρασε από το να είναι μια φτωχή, κακοφτιαγμένη ομάδα ιπποτών σε αυτό που μπορούμε να θεωρήσουμε ως την πρώτη πολυεθνική εταιρεία στον πλανήτη. Η καμπή ήρθε το 1139, όταν ο Πάπας εξέδωσε μια παπική βούλα που παρείχε στους Ναΐτες ειδικά προνόμια. Το τάγμα θα λάμβανε λάφυρα πολέμου από τις Σταυροφορίες και θα απολάμβανε την ελευθερία από τη φορολογία όπου κι αν βρίσκονταν. Οι Ναΐτες ήταν υπόλογοι μόνο στον Πάπα, αντί στους ηγεμόνες των χωρών στις οποίες εδράζονταν.
Επιπλέον, το τάγμα έλαβε πολλές δωρεές από πλούσιους χορηγούς, οι οποίοι ήθελαν να επιδείξουν τα χριστιανικά τους διαπιστευτήρια υποστηρίζοντας μια κίνηση γνωστή για την ευσέβειά της (για παράδειγμα, ο Αλφόνσος Α’ της Αραγωνίας κληροδότησε ακόμη και ένα μέρος του βασιλείου του στους Ναΐτες). Το τάγμα έγινε αρκετά πλούσιο ώστε να δημιουργήσει το πρώτο τραπεζικό σύστημα σε όλη την Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο, εκδίδοντας πιστωτικά γράμματα για τους προσκυνητές που αποδείχθηκαν ανεκτίμητα για τις δύσκολες διαδρομές προς την Ανατολή. Αντί να κουβαλούν τα πλούτη τους μαζί τους, οι ταξιδιώτες μπορούσαν να καταθέτουν τα χρήματά τους σε ένα σπίτι των Ναϊτών κοντά στο σπίτι τους και να χρησιμοποιούν το πιστωτικό γράμμα για να αποσύρουν το ποσό από ένα άλλο σπίτι όταν έφταναν στον προορισμό τους.
Τέτοια ήταν η πλούσια και επιρροή των Ναϊτών που ο Ερρίκος Γ’ της Αγγλίας υποθήκευσε τα βασιλικά κοσμήματα στο τάγμα για να συγκεντρώσει απαραίτητα χρήματα. Μέλη του τάγματος υπηρέτησαν επίσης ως φοροεισπράκτορες για την Καθολική Εκκλησία κατά την Πέμπτη Σταυροφορία, με τους Ναΐτες σε όλη την Ευρώπη να συγκεντρώνουν χρήματα και στη συνέχεια να χρησιμοποιούν το προηγμένο σύστημα των προκεκτορίων τους για να διοχετεύσουν τα χρήματα στους Σταυροφόρους. Όταν ο Λουδοβίκος Θ’ της Γαλλίας κρατήθηκε όμηρος κατά την Έβδομη Σταυροφορία, ήταν οι Ναΐτες που διέθεταν τους πόρους για να πληρώσουν τα λύτρα για την ασφαλή επιστροφή του.
Ο πλούτος και η επιρροή των Ναϊτών, οι συνδέσεις τους με μονάρχες και τα υψηλότερα στελέχη της Καθολικής Εκκλησίας, σήμαιναν ότι λειτουργούσαν ως απεσταλμένοι, διαπραγματευτές και διπλωμάτες, καθώς και ως τραπεζίτες και ασφαλιστές. Ένα σύμβολο της δύναμής τους στην Αγγλία είναι η ακόμα υφιστάμενη Εκκλησία του Ναού στο Λονδίνο, που εγκαινιάστηκε το 1185 και κάποτε χρησίμευε ως βασιλικό θησαυροφυλάκιο. Το κυκλικό σχήμα της εκκλησίας ενσωμάτωνε τον σεβασμό των ιπποτών για την Εκκλησία του Αγίου Τάφου της Ιερουσαλήμ και τη ροτόντα της, που λέγεται ότι περιέχει τον τάφο του Χριστού. Αυτό το αρχιτεκτονικό στυλ μπορεί επίσης να φανεί σε άλλο διαρκές και εμβληματικό μνημείο των Ναϊτών, το Μοναστήρι του Χριστού στην Τομάρ, στην Πορτογαλία.
Αλλά είχαν οι Ναΐτες επιρροή στους δημιουργούς μεγάλων μεσαιωνικών κτιρίων – τους μαστόρους; Φήμες έχουν κυκλοφορήσει εδώ και καιρό για τους πιθανούς συνδέσμους μεταξύ των Ναϊτών και των Ελευθεροτεκτόνων. Το γεγονός είναι ότι το αρχαιότερο μασονικό έγγραφο, γνωστό ως Χειρόγραφο Χάλλιγουελ ή Χειρόγραφο Ρέγκιους, χρονολογείται στον 15ο αιώνα, αρκετές γενιές μετά την κατάργηση του τάγματος των Ναϊτών. Ο σύγχρονος Ελευθεροτεκτονισμός – μια αδελφότητα που απλώς αποδίδει συμβολικό φόρο τιμής στους πραγματικούς τεχνίτες της μεσαιωνικής περιόδου – ήρθε στη ζωή ακόμα πιο αργά.
Ωστόσο, τέτοια είναι η μυθική απήχηση και το ρομαντισμό των αυθεντικών Ναϊτών που οργανισμοί συνεχίζουν να αποδίδουν φόρο τιμής σε αυτούς ακόμη και τώρα – ο πιο προφανής είναι η σύγχρονη αδελφότητα των Ναϊτών Ιπποτών, που προάγει την ιπποσύνη και τον χριστιανισμό μέσα σε μια μασονική δομή.
Οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν προσπαθήσει να συνδέσουν τους Ναΐτες με παγκόσμια ιστορικά γεγονότα όπως η Γαλλική Επανάσταση. Παρόλο που αυτά είναι φανταστικά σενάρια, αξίζει να σημειωθεί ότι οι Πορτογάλοι Ναΐτες ανασυστάθηκαν ως Τάγμα του Χριστού τον 14ο αιώνα. Ο πλούτος και η επιρροή αυτής της νέας οργάνωσης βοήθησαν να ενισχυθούν οι πορτογαλικές αποστολές στα νησιά του Ατλαντικού κατά την Εποχή των Ανακαλύψεων. Πράγματι, ο Πρίγκιπας Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος της Πορτογαλίας, μια βασική μορφή της Εποχής των Ανακαλύψεων, ήταν Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος του Χριστού.
Επομένως, μπορεί να υποστηριχθεί ότι η μεγαλύτερη κληρονομιά των Ναϊτών είναι ο ρόλος που έπαιξαν οι επαναπροσδιορισμένοι απόγονοί τους στην κατάκτηση του Νέου Κόσμου… αλλάζοντας την πορεία ολόκληρου του ανθρώπινου πολιτισμού.
